İTİRAF

Ağlatan şiiri nasıl yazdım?

Şiiri yazdığım gün hayal dünyamla, gerçek biraz karıştı. Nasıl mı? Önce şiiri yazdım ve ilk yorumum geldi. Belli ki çok duygulanmış, kelimelerinden ağlamaklı olduğu belli , isyan ediyor. Üzgün ve kederi hat safha da oysa şiirim sıradan sayılabilecek ayrılık özlem ve umut içeren mısralarla bezenmiş mütevazi bir şiir o kadar. Anlaşılan o ki yorumcu bir şeyler yaşamış bununla kalmayıp bana destek ve cesaret veren sözlerle şiir kahramanıyla mutlaka buluşmamı istiyor. Peki ben şiiri yazarken hangi duyguları yaşıyorum? İşte şiir

DERT ETME
Aklından geçermiydi birgün ayrılacağımız
Maziye bir bakıpta İç çekip ağlayacağımız
Şimdi mutsuzsun işte benim gibi sende
Duygular kaybolmuş her biri bir yerde
Haydi gel yanıma son verelim bu derde

Gurur yaparsın sen, erkeklik var serde
Mutsuzluğa son vermek istesemde
Sen değişsen de bilirim yüreğin yerinde
Ben yanına gelirim sakın sakın dert etme

Yeni sayfa açarız.
Şehrin gürültüsünden uzaklara kaçarız
Zor geçen yılları kopartır da atarız
Geleceğe umutla, verip senle elele
Ufuklara uzanmış bulutlara
Kanat çırpar uçarız hep beraber ümitle
Bilirsin ki bir tanem bu az kalan ömürde
Beraber gideceğiz o bilinmez meçhule

Evet şiir buydu Yani ” Doktor doktor kalksana lambaları yaksana” türünde ana okulu çıkışlı bir üslupla gayri ihtiyari yazılmış bir şiir. Şimdi gelelim şiiri yazma esnasında düşündüğüm ve kendi kendime söylendiklerim
ŞİİRİN TEKRARI...............................................DÜŞÜNDÜKLERİM VE O ANDA OLANLAR
Akılından geçermiydi birgün ayrılacağımız
Maziye bir bakıpta İçin için ağlayacağımız
Şimdi mutsuzsun işte benim gibi sende
Duygular kaybolmuş her biri bir yerde ..........( Atölye dağınık alet edevat her biri bir yerde)
Haydi gel yanıma son verelim bu derde
Gurur yaparsın sen erkeklik var serde ..........(Topu bayana atıp işi kurtarıyorum)
Mutsuzluğa son vermek iyi olur herhalde
Sen çok değişsen de bilirim yüreğin yerinde
Ben yanına gelirim sakın sakın dert etme
Yeni sayfa açarız................................................ ( Burada sayfa bitmişti sayfa çevirmiştim)
Şehrin gürültüsünden uzaklara kaçarız ..........( Tam o sırada dışarıdan kamyon geçiyordu)
Zor geçen yılları kopartır da atarız ( Beğenmediğim Eski sayfaları kasdediyorum)
Geleceğe umutla, verip senle elele …………………………..
Ufuklara uzanmış bulutlara seninle …………………………..
Kanat çırpar uçarız hep beraber ümitle ..........( Oh kuş olduk uçuyoruz bile)
Bilirsin ki bir tanem bu az kalan ömürde ........(son mısraya bağlantı)
Beraber gideceğiz o bilinmez meçhule ............( Nihayet şiiri bitirdim yani meçhule gömdüm)

VE YORUMCU AĞLIYORDU………………

Bir şiir yazarken bu kadar konsantrasyonumun bozulduğunu hatırlamıyorum.Yani her şey iç içe , duygu, o anda yaşadıklarım benim için komik bile sayılabilecek bir şiire dertlenip ağlayan Yorumcumdan o bilmese de özür diliyorum.

Acı ayrılık

Bir yaşam düşündüm sessizce
Basit bir ameliyat kabus olmuş
Baba yatıyor öylece
Çocuğu tam babasına doyacak yaşta
Sarılmış annesine
Farkında değil geleceğin, kayıyor çimen de
Bir boşluk var içinde..
Diyor ki, Anne babam nerde?
Anne dolu, eş solgun
Sarılıyor çocuğuna, çok durgun
Koca adam yatıyor masum bir melek gibi
Çaresiz ve yanıtsız sönmüş bir mum sanki
Sarıp sarmalanmış öylece
Bir daha söz yok, yanıt yok!
Sanki bir şey söyleyecekmiş gibi
Hayal ediyorum şimdi
Kalkıpta Sarılsın çocuğuna
Ama ne çare Bırakmış onu ana kucağına
Dünya bitmiş ki bitmiş
Sanki ben ölmüşüm çocuğum kalmış
Ne farkı var ki, koydum kendi yerime
Bir yaşam düşündüm, ağladım sessizce
Bi çaresin biçare
Gör ibret al yatıyorsun öylece
Ve zaman senin için geçmiyor artık
Unutulup gidiyorsun çürüyorsun sadece
Hastalık, kaza , ecel ilahi
Ayrılık, ölümden zor derler
Ölüm, ayrılıkta getirirmiş billahi